görmek zor mu geleceği bu kez gökyüzü karanlık ayben merkez 
herkes bambaşka döneceğim elbet ben de o günlere derdim o günlere 
aşk mı derdim o değil ki yalan değil mi dün doğdum ben 
bugün her gün gökyüzünde gülen ayben gibi 
toprak deli kış gibi yel gibi estim 
yeri gelir her yerin oynama vakti 
verilen sözlerimin akdi zaman doldu ne kaldı geri bilemem ki 
veremedim aklımı geri alamadım gençliğimin o günlerini 
benden geriye kalan tek gerçek zaman geri alamam ki 
kaldı ki ağlamaya doyamadığım gülmeye kıyamadığım 
anmaya dayanamadığım günlerin nispetçisi mutsuzum artık 
tak etti ayrılık örtüsü açtım kaçtığım her korkulu rüya 
uyanıkken buldu beni tek uyanık ben oldum baktım yalnızdım tekrar uyudum 


NAKARATSad*2) 
bende kalmadı hal hisler alışkanlık oldu mal gibi kaldı insanoğlu 
her derde güler oldu oldum ben de lal 
seyre dal dünya çok güzel bu gece yerden ateşler püskürüp aydınlatırken 
gökte kara bulutlardan bir hilal 


kapatamadı bir çenesini susamadı bir gün evrenin hakimi gibi 
kırmadığı gün olmadı kalbimi adı ayben siluetim hayatta 
kara kalemle kara deftere karalanmış olsa bile kara kuru yaşa 
kaderin oyunu almadan ölebilirim azraili aradım gelmedi daha 
bedelimi para karşılamaz bedenimi toprak hak eder ama almaz 
hercai dert olsa bile içim raple doldu aykız hiç korkmaz 
aşık usandırır fazla naz ağlamak isterim emrime gözlerim uymaz 
kanım kaynamaz kış ya da yaz soğudu bu kalbim artık ısınmaz 
ben değil alaturka bi söz çıkarır içindeki gerçeği sen değil 
aslolan her güne bir gülüş atarak yürüyebilirsem gerçek sen zul ben 
18ime dair hayallerim kesik sesim kısık biri gelir güler 
biri gider buruk beyinler kurak sense şeytanın gönderdiği 

NAKARAT TEKRAR 


akmayan bir damla gözyaşım kaldı yaşanmamış 22 yaşım 
ben alışığım hasrete aşığım anne gözyaşı kalmaz bende 
birikti dosyalar dolusu pislik her dakika sesler yükseldi bu yerde 
çığlık çığlığa koştum ayın doğduğu yere 
ay battı ben doğdum dolunay yan yana gelemedik senle 
ve ayben yazdı ben okudum puslu bi gökyüzü bende karanlık 
ayda yarattık matemi yıldız ayın gözyaşları 
sözlerse benim zulmeder canıma her an denedim mürekkep kanım kağıtsa bedenim 
geçti ve tenimden bile daha derin yaralandım ama kanamadı kalbim 
rengine bile küstü denizler gözyaşımın gölgesi beni izler 
bu kerizden insanoğlu ne ister ki bilmem dünya dönüyor her an bi sitem 
bir tek canım var onu da veremem

Ayben dinle